A taka była historia powstania Policji Kobiecej w II Rzeczypospolitej
Dzień Kobiet jest wspaniałą okazją do przybliżenia historii Policji Kobiecej w II Rzeczypospolitej, która w związku ze swoimi profesjonalizmem i osiągnięciami chociażby w zwalczaniu przestępczości oraz pomocy potrzebującym uznawana była za jedną z najlepszych w Europie.
W okresie międzywojennym dużym wyzwaniem było zapewnienie odpowiedniej opieki i bezpieczeństwa dzieciom. Policjantka okazała się wspaniałą opiekunką najmłodszych (zdj. Na Posterunku)
Do czasu odzyskania przez Polskę niepodległości w roku 1918 zadania na rzecz bezpieczeństwa i porządku publicznego wykonywane były przez mężczyzn. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości zakres obowiązków, jaki czekał w nowych warunkach na organy bezpieczeństwa publicznego, sprawił że w żadnej mierze nie można było sobie pozwolić na pominięcie kobiet w tworzonych służbach porządkowych. Należy pamiętać, że okres dwudziestolecia międzywojennego był czasem wielkich przemian zarówno społecznych jak i obyczajowych, a pojawienie się kobiet w Policji Państwowej było m.in. efektem rozszerzania obszarów aktywności zawodowych kobiet.
W czasie wolnym (zdj. Na Posterunku)
Władze zdecydowały się na zorganizowanie Policji Kobiecej, która rozpoczęła swą działalność w roku 1925 pod kierownictwem Stanisławy Filipiny Paleolog. Kandydatkami na policjantki mogły być panny lub bezdzietne wdowy w wieku od 20 do 41 lat, charakteryzujące się dobrą kondycją fizyczną. Zobowiązano je także do przedłożenia świadectwa moralności wraz z opinią na swój temat. Po weryfikacji, przyszłe policjantki odbywały kilkumiesięczne szkolenie w Warszawie, po zakończeniu którego kierowane były do poszczególnych jednostek policyjnych. Policjantki pełniły służbę w mundurowych i śledczych brygadach kobiecych w większych miastach II Rzeczypospolitej m.in. Warszawie, Krakowie, Łodzi, Lwowie i Wilnie, a także w niektórych Wydziałach Śledczych mniejszych miast, chociażby Przemyśla. Należy podkreślić, że na ówczesne czasy były dobrze wykształcone, gdyż sporo z nich miało zdaną maturę.
Z przedwojennego policyjnego humoru (zdj. Na Posterunku)
W zakresie obowiązków funkcjonariuszek znalazła się służba śledcze, patrolowa i prewencyjna. Policjantki zajmowały się przede wszystkim zwalczaniem przestępczości skierowanej przeciwko kobietom, młodzieży i dzieciom, w tym m.in. ujawniały i prowadziły nadzór nad nierządem, zwalczały stręczycielstwo i sutenerstwo oraz handel ludźmi, prowadziły dochodzenia w sprawach o zgwałcenie i czyny lubieżne, „pracowały” także z nieletnimi dziećmi w izbach zatrzymań.
Praktyka wykazała, że policjantki w wielu sytuacjach, chociażby dotyczących przemocy domowej, pracy z nieletnimi i kobietami, czy samej współpracy z organizacjami społecznymi sprawdzały się lepiej niż ich koledzy policjanci.
MD
Źródło:
„Na Posterunku”,
A. Głogowski, Kobieca Policja Państwowa II RP. W walce z międzynarodowym handlem Ludźmi, Kraków-Warszawa, 2014.