Działalność charytatywna
Dwudziestolecie międzywojenne było okresem, w którym państwo polskie zmagało się z wieloma problemami natury gospodarczej i społecznej, które miały wpływ na sytuację materialną zwykłych rodzin. W reakcji na to policjanci aktywnie podejmowali różne działania samopomocowe skierowane m.in. dla wdów, sierot po policjantach i chorych członków policyjnych rodzin. Działalność charytatywna policji prowadzona była również szeroko w społeczeństwie. Funkcjonariusze m.in. brali udział w kwestach dla biednych i bezrobotnych. Organizowali też w swoim środowisku składki, za zebrane pieniądze kupując np. odzież lub żywność, które przekazywali dzieciom z ubogich rodzin i sierocińców.
W korpusie policyjnym od początków jego istnienia funkcjonariusze doświadczali problemów finansowych i materialnych. Dlatego też podejmowano różnego rodzaju akcje samopomocowe, które związane były przede wszystkim ze zbiórką pieniędzy na pogrzeby zmarłych kolegów czy też wsparcie sierot i wdów. Powstawały także specjalne towarzystwa dbające o stronę materialną bytu policjantów. 24 lutego 1929 r. powołano Stowarzyszenie Rodzina Policyjna, celem którego była samopomoc wśród rodzin policyjnych - akcje charytatywne i opiekuńcze nad wdowami, sierotami, emerytami, chorymi członkami i dziećmi policjantów oraz wytworzenie łączności ideowej i rozbudzenie życia kulturalnego, towarzyskiego, a także sportowego wśród rodzin policyjnych. We Lwowie i Krakowie działały Okręgowe Koła Stowarzyszenia Rodziny Policyjnej, natomiast w terenie w połowie 1932 r. funkcjonowały powiatowe koła, które mieściły się m.in. w Jaśle, Kolbuszowej, Krośnie, Lesku, Lubaczowie, Łańcucie, Nisku, Przemyślu, Przeworsku, Rzeszowie, Sanoku, Tarnobrzegu.
Komendant Powiatowy Policji Państwowej w Rzeszowie komisarz Witold Nowakowski dzieli się jajkiem z osobami przybyłymi po świąteczne paczki
- 1937 r. (zdj. Narodowe Archiwum Cyfrowe)
Lwowski i krakowski korpus policyjny często angażował się w akcje charytatywne dla ludności cywilnej, które przeważnie związane były ze zbiórką pieniędzy i organizowaniem pomocy materialnej. Policja pomagała bezrobotnym i biednym, obdarowując potrzebujących paczkami żywnościowymi i ubraniami, dożywiała starców i dzieci, wspomagała także bezrobotnych w szukaniu pracy i udzielała bezpłatnej porady prawnej. Przykładowo w 1933 r. Koło Rodziny Policyjnej w Sanoku rozdało 80 dzieciom paczki żywnościowe, a koło w Kolbuszowej zakupiło odzież, którą obdarowano 75 dzieci w Kolbuszowej i Sokołowie, natomiast policjanci powiatu rzeszowskiego za pieniądze uzyskane ze zbiórek podczas organizowanych w ciągu roku imprez wydali ponad 6 900 obiadów dzieciom bezrobotnych.
Kierownik Wydziału Śledczego w Rzeszowie aspirant Władysław Zielski obdarowuje bezrobotnych paczkami żywnosciowymi - 1936 r. (zdj. Wschód życie miast i wsi województw południowo-wschodnich Lwów, Stanisławów, Tarnopol)
Policja w większości miast województwa lwowskiego i krakowskiego każdego roku podczas Świąt Bożego Narodzenia czy Świąt Wielkanocnych, przeprowadzała akcje charytatywne. Taka akcja miała miejsce, chociażby 19 grudnia 1936 r. w Rzeszowie, kiedy to na ulicach miasta urządzono zbiórkę pieniężną do puszek, a wieczorem w świetlicy policyjnej odbył się koncert orkiestry. W grudniu 1937 r. tego roku także Policyjny Klub Sportowy w Jarosławiu, wspólnie z tamtejszym Kołem Rodziny Policyjnej urządził gwiazdkę dla dzieci bezrobotnych. Za zebraną sumę obdarowano odzieżą, środkami spożywczymi i słodyczami 26 dzieci.
Źródło:
"Głos Rodziny Policyjnej",
"Zew Rzeszowa".
MD