Nie straszmy naszych pociech policją!
”Bądź grzeczny, bo zabierze Cię Pan policjant!” – zdarza Ci się tak mówić? Zastanów się, czy w ten sposób właśnie nie przyczynisz się do nieszczęścia, gdy Twoja pociecha rzeczywiście będzie potrzebowała pomocy. Mały człowiek jest inteligentny, wzbudzanie w nim strachu przed mundurem nigdy nie jest dobrym rozwiązaniem. Uczmy nasze dzieci zasad bezpieczeństwa, zamiast wzbudzać w nich lęk.
-
Foto. KMP Przemyśl
Coraz cześciej przemyscy profilaktycy, uczestniczący w spotkanich z przedszkolakami czy uczniami klas pierwszych słyszą: "Bo Policjantka nas zabierze lub ukarze". Takie słowa niejednokrotnie wypowiadają opiekunowie, nauczyciele, rodzice.
Wymuszanie na dziecku w przytoczony sposób posłuszeństwa jest tylko chwilowe, a konsekwencje wypowiedzianych słów, w przyszłości mogą zagrozić jego bezpieczeństwu. Przypuśćmy, że nasze dziecko gubi się, zaczepia je ktoś obcy lub jego opiekun potrzebuje pomocy. Mało prawdopodobne jest, że zwróci się wtedy do policjanta, który byłby w okolicy. Oczywiście taka reakcja małego człowieka byłaby prawidłowa i pozwoliła na zażegnanie niebezpieczeństwa. Jednak straszone wcześniej mundurem może jedynie bać się nawiązania z funkcjonariuszem kontaktu.
Jak ma zadzwonić pod 112 skoro „oni zabierają dzieci”?
Policjanci spotykają się czasem z sytuacjami, kiedy słyszą jak rodzice ostrzegają swoje dzieci przed stróżami prawa. Funkcjonariuszki z Wydziały Prewencji przemyskiej komendy zapytane o takie zajścia najczesciej przytaczają słowa: „Jak będziesz nierzeczny, to Pani policjant Cię zabierze”. Policjantki słysząc te słowa zawsze reagują. Bardzo spokojnie informują o ich ewentualnych skutkach.
Dziecko od dorosłych dowiaduje się jak należy zachowywać się w różnych sytuacjach. Skoro więc dorośli uczą je strachu przed policjantami to będą się ich bać i dopiero z upływem czasu, bądź od rówieśników zazwyczaj dowiadują się, że to kłamstwo. Małe dzieci nie odróżniają prawdy od fikcji, nie wiedzą co to żart – tak więc, jeśli słyszą że mają się bać policjanta, to się go boją. To dorośli powinni się zastanowić jak mają się czuć dzieci, które straszone policjantem czy pielęgniarką muszą potem jednak z tego, czy innego powodu mieć kontakt z przedstawicielami tych zawodów. Nie kształtujmy w małych osobach poczucia strachu, tam gdzie jest on zupełnie niepotrzebny, nieprzydatny. Dawajmy im poczucie bezpieczeństwa, bo chyba nie chcemy wychować lękliwego dziecka, a potem nastolatka.
Zaufanie malucha to podstawa.
Uczmy nasze pociechy, że w sytuacji np. zagubienia się w parku, na mieście mogą podejść do policjanta i poprosić go o pomoc. Nie wzbudzajmy w nich lęku i strachu przed stróżami prawa.
Pamiętajmy, że maluchy są mądre. Wiedzą, że przechodząc przez drogę na czerwonym świetle mogą wpaść pod samochód, a wsiadając do auta należy zapiąć pasy dla ich bezpieczeństwa. Nie trzeba straszyć, że przyjdzie Pan policjant, bo jest nie usłuchane.
Uczmy nasze dzieci zasad bezpieczeństwa, zamiast wzbudzać w nich lęk. Tymczasowe wyegzekwowanie w ten sposób posłuszeństwa tylko wydaje się idealnym rozwiązaniem, ponieważ w przyszłości może mieć bardzo negatywne skutki.