Policjanci rozmawiali o bezpiecznej pracy za granicą - Wydarzenia - Policja Podkarpacka

Wczoraj w auli Zespołu Szkół Zawodowych w Przeworsku odbyła się debata skierowana do młodzieży klas maturalnych. Spotkanie było elementem programu realizowanego przez Ochotnicze Hufce Pracy w Przeworsku pod nazwą: „Bezpieczna praca za granicą”. Udział w debacie wzięli: doradca zawodowy i pośrednik pracy OHP, przedstawiciel Wojewódzkiego Urzędu Pracy zajmujący się EURESEM oraz funkcjonariusze przeworskiej Policji na czele z Naczelnikiem Wydziału Kryminalnego komisarzem Andrzejem Drzystkiem.
 

W trakcie debaty młodzież uzyskała informacje o bezpiecznym podejmowaniu pracy poza granicami Polski, w tym o środkach ostrożności przy wyborze ofert pracy.

Mundurowi przedstawili niebezpieczeństwa z jakimi młodzi ludzie mogą się spotkać w czasie pobytu za granicą, zwracając uwagę na problemy związane z handlem ludźmi, obozami pracy czy nielegalnym zatrudnieniem. Podkreślali, że nieznajomość języka kraju, do którego chcemy wyjechać powoduje, że potencjalny pracodawca może nas łatwo oszukać. Dlatego bardzo ważne jest, aby znać adres i numer telefonu najbliższego polskiego konsulatu bądź innej placówki, gdzie w razie jakichkolwiek kłopotów otrzymamy pomoc.

Uczestnicy spotkania usłyszeli od policjantów wiele praktycznych porad, które dotyczyły tego, co należy zrobić zanim wyjedziemy za granicę. Mundurowi podkreślali, że najskuteczniejszą profilaktyką jest wzmożona czujność, która wynika z posiadanej wiedzy.

W trakcie spotkania funkcjonariusze udostępnili młodzieży ulotki prewencyjne dotyczęce bezpiecznego wyjazdu za granicę.

Poniżej kilka porad, zanim wybierzesz się za granicę, pamiętaj:

• Dopełnij wszelkich formalności (sprawdź ważność swojego paszportu - jeśli wyjeżdżasz na jego podstawie i ewentualnych pozwoleń, zgromadź inne konieczne do podjęcia pracy dokumenty np.: zaświadczenia potwierdzające Twoje kwalifikacje zawodowe).
• Ubezpiecz się (od następstw nieszczęśliwych wypadków i ewentualnych kosztów leczenia).
• Sprawdź, czy pośrednik (firma pośrednicząca) oferujący Ci pracę działa legalnie, tzn. czy jest zarejestrowany w KRAZ (Krajowy Rejestr Agencji Zatrudnienia) i posiada odpowiedni certyfikat (od l listopada 2005 certyfikaty wydaje Urząd Marszałkowski).
• Upewnij się, że Twój pracodawca istnieje! Dowiedz się o nim jak najwięcej - najlepiej od pośrednika. Poproś o adres, numer telefonu. Skontaktuj się z nim.
• Dowiedz się, na co możesz liczyć ze strony pośrednika w razie kłopotów w pracy (np. w sytuacji, kiedy praca jest inna niż oferowana lub masz problemy z pracodawcą). Poproś o zobowiązanie na piśmie.
• Dokładnie czytaj wszystkie dokumenty, które pokazuje Ci pośrednik, zwłaszcza te, które masz podpisać. Jeśli czegoś nie rozumiesz - pytaj!
• Jeśli dajesz pośrednikowi pieniądze, zawsze domagaj się pokwitowania!
• Zrób kserokopię dokumentów, które ze sobą zabierasz (paszportu, dowodu osobistego, wiz, pozwolenia na pracę, umowy o pracę) i zostaw bliskim (osobom, którym ufasz). Dołącz do dokumentów aktualną fotografię.
• Zostaw też adres, pod którym będziesz przebywać za granicą, numer telefonu, imię i nazwisko pracodawcy oraz nazwiska i adresy osób, z którymi wyjeżdżasz (lepiej nie wyruszać w pojedynkę). Informuj bliskich o zmianach adresu i miejsca pracy.
• Ustal częstotliwość kontaktów telefonicznych z bliskimi (osobami, którym ufasz) np. raz w tygodniu o określonej porze. Ustal hasło, którym się posłużysz w przypadku ewentualnych kłopotów i niemożności powiedzenia tego wprost przez telefon: np. przekaż pozdrowienia dla kogoś, kto nie istnieje.
   

Zabierz ze sobą:
 

• Adres i numer telefonu najbliższego polskiego konsulatu w kraju, do którego jedziesz. W razie jakichkolwiek kłopotów tam otrzymasz pomoc.
• Słownik lub rozmówki - jeśli nie jesteś pewien, czy dasz sobie radę z miejscowym językiem.
• Numer telefonu Poland direct z kraju, do którego jedziesz. Za minimalną opłatą lub za darmo będziesz mógł zatelefonować do Polski – tylko na numer telefonu stacjonarnego – nie komórki - o ile osoba, do której dzwonisz zgodzi się zapłacić za rozmowę. Telefonistka, która połączy rozmowę mówi po polsku.
• Numer telefonu organizacji pomagającej kobietom, migrantom czy osobom poszkodowanym w wyniku przestępstwa. Zwykle w takiej organizacji można uzyskać poradę i pomoc.
• Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego, która jest potwierdzeniem ubezpieczenia w Narodowym Funduszu Zdrowia i jest uznawana w krajach Unii Europejskiej. Jeśli podczas pobytu za granicą zachorujesz, NFZ pokryje koszty leczenia. Jednak nie zawsze! Przed wyjazdem upewnij się, jakiego rodzaju koszty leczenia za granicą mogą być pokryte przez NFZ.
• Telefon komórkowy z aktywnym roamingiem.
• Pieniądze (może to być także karta kredytowa lub czeki). Zapas na „czarną godzinę", abyś miał za co wrócić do Polski.